Miami Florida

Miami, Florida:

27 augustus, we zijn gisteren aangekomen in Miami, tropische temperaturen van circa 28 tot 30 graden, helaas ook enkele tropische thunderstorms  waardoor we helaas geen gebruik konden maken het open dak van onze gehuurde Ford Mustang convertible.

Vandaag begint de dag wederom vroeg, najah vroeg voor Hollandse begrippen voor ons is het uitslapen. De wekker staat op 7:15, omdat we vandaag naar Kennedy Space Center gaan, een rit van ruim 300 kilometer, gelijk een mooie kennismaking met de Amerikaanse snelwegen, geen gezeur over constant linksrijdende oude vrouwtjes of vervelende inhalende vrachtwagens. Nee gewoon links en rechts elkaar inhalen, en de vrachtwagens die gaan gewoon net zo hard als het overige verkeer. Na een trip van ruim 3,5 uur wordt vlak voor de middag ons eerste uitstapje bereikt, Kennedy Space Center Visitors Center. Na rustig wat rond gelopen te hebben en de eerste rakketten bekeken te hebben  begeven we ons richting de bus-stop we hebben namelijk een “up close and personal tour” geboekt welke ons op enkele zeer bijzondere locaties brengt op het terrein van Kennedy Space center.

Onze rond rit vangt aan met een praatje van onze gids Steven die ons verteld wat we allemaal te zien krijgen, als eerste rijden we een stuk richting het militaire gedeelte, Cape Canaveral Airforce Base, zoals de naam het al zegt betreft het hier het militaire gedeelte van het Space Center en dus niet toegankelijk voor bezoekers. Na een paar kilometer te hebben gereden komen we bij onze eerste stop van hier uit hebben zicht op een 5 tal lanceerplatformen en het Vehicle Assembly Building , kortweg VAB. Na dat we allemaal uit de bus gestapt zijn heb we ruim de tijd om wat foto’s te maken. Na een kleine 10 minuten stappen we weer in en gaan we verder we rijden terug naar het civiele gedeelte van de basis Kennedy Space Center. We rijden onder andere langs het VAB waar ook nog een aantal launchpads staan, dit zijn de platformen waar op de rakketten en vroeger de Spaceshuttles werden gezet voor ze naar het lanceerplatform gereden werden met de Crawlers. In totaal zijn er 3 van deze launchpads waarvan er twee nog altijd de configuratie hebben om Spaceshuttles op te lanceren. De derde heeft een immense lanceer toren waar onder andere de nieuwste Saturn-5 rakketten mee gelanceerd kunnen worden.

Nadat we om het VAB heen gereden zijn rijden we langs de Crawlway, het grindpad waarover de crawlers met de launchpads rijden, naar een van de lanceer platformen welke we van dichtbij zullen bekijken, helaas komt onderweg hier naar toe het bericht binnen dat er thunderstorms naderen en dat we niet de bus uit mogen. Ondanks het naderende onweer blijft onze gids steven positief en laat de bus zo opstellen dat er toch nog foto’s gemaakt kunnen worden van Launchpads 39-A. Vanaf deze locatie werden vroeger de diverse Spaceshuttles gelanceerd. En de benodigde lanceertoren bevind ze ook nog altijd boven op het launchpad, wel wordt deze nu ontmanteld om plaats te maken voor de volgende generatie rakketten van onder andere Space X.

Na een korte stop rijden we verder richting de volgende locatie launchpad 39-B deze locatie is al omgebouwd en hier vandaan worden ook al de nieuwste rakketten de ruimte ingeschoten. Na een rondje rondom het launchpad rijden we weer terug richting het VAB, ook hier stond een fotostop gepland maar inmiddels is het onweer nog dichter genaderd dat we ook hier helaas in de bus moeten blijven zitten, maar ook hier regelt Steven dat de bus zo wordt nee gezet dat we allemaal vanuit de deur een mogelijkheid hebben om een aantal foto’s te maken. Na een korte stop rijden we verder naar onze eind bestemming. Een hal waarin een Saturn-V raket ligt, je weet wel zo’n raket waarmee ze naar de maan gingen. Deze raket ligt in horizontale positie waardoor de verschillende “stages” te zien zijn

Na ook hier vele foto’s te hebben gemaakt gaan we met de bus weer terug naar het Visitors Center waar we een bezoekje brengen aan 1 van de overgebleven spaceshuttles, of eigenlijk Orbitter. Spaceshuttle is namelijk de benaming voor het geheel dus de grote rode brandstoftank de twee boosters en de Orbitter. Na een kort filmpje gezien te hebben wordt op spectaculaire wijze Spaceshuttle Atlantis onthuld. Ook hier worden vele foto’s gemaakt, helaas is geduld wel een vereiste ivm de vele bezoekers die ook graag hun plaatjes willen schieten. Na hier een klein uurtje te hebben rond gelopen begeven we ons weer naar buiten waar het inmiddels met bakken uit de lucht komt. Maar met bijna 27 graden is een beetje regen niet erg. Als laatste maken we nog een tripje naar Mars, een kleine expositie over de toekomstige bemande missies naar Mars, ook zijn hier nog 3 originele replica’s te zien van de Marslanders, Spirit & Opportunity en

Nadat we ook hier uitgekeken waren zijn we via de Rocketgarden langzaam richting de uitgang gelopen het was per slot van rekening ook al 5 uur en met een rit van ruim 3,5 uur voor de boeg wouden we het niet al te laat maken. Na een goede twee rijden was het gelijk de beurt om even te gaan tanken want jah zo’n Mustang moet ook zo nu en dan wat drinken. Met een prijskaartje van slechts $2,59 per Gallon kost brandstof eens schijntje, diesel is hier overigens een goeie 20 to 30 cent duurder per gallon. Nadat we het Amerikaanse raspaardje voor 20 dollar hadden vol gegooid werd gelijk even een eettentje opgezocht. En die werd gevonden in de vorm van de Burger Bar. Een leuke gezellig tent met zoals iedereen wel kan raden, hamburgers in alle soorten en maten op het menu. Na het nuttigen van een overheerlijk The “Hot mess” Burger werd de terugreis naar Miami weer voortgezet. En even voor 22:00 kwamen we terug aan bij het hotel. Nadat de auto door de Vallet was weggezet werd vermoeid de hotelkamer opgezocht. Deze dag zat er ook op.

Vrijdag 28 augustus:

Opnieuw gaat de wekker vroeg dit keer om 7:45, vandaag staan de Everglades op het programma. Voor we aan onze vakantie begonnen wouden we graag een private tour doen, maar door de aanhoudende droogte was dat helaas niet mogelijk dus werd besloten om op de dag zelf maar toegangskaarten te kopen. Aangezien de private tour niet mogelijk was besloten we om in plaats van 1 park twee parken te bezoeken. Als eerste werd koers gezet richting het Everglades Safari Park een groot park met een grote hoeveelheid krokodillen, alligators en kaaimannen uit alle windhoeken van de wereld. Nadat we een kleine 5 minuten hebben staan wachten konden we aan boord van onze airboat, samen met nog een kleine 30 andere toeristen. Al direct bij vertrek werden de eerste alligators gespot, geen grote maar een goeie andere-halve meter in lengte. Na een rustig begin ging het gas er op en vlogen we over het weinige water door de Everglades. Na een goeie 15 minuten varen/vliegen of hoe je het ook wil noemen zocht onze kaptein een leuk rustig plekje waar hij diverse zaken vertelde over de Everglades. Na een kleine 5 minuten te hebben rond gedobberd werden de motoren weer gestart en werd koers gezet richting de steiger. Waar we uitstapten en gelijk door mochten lopen richting het reptielen museum, een klein hutje met diverse slangen en andere reptielen. Na hier wat rond gekeken te hebben werd iedereen opgeroepen om richting de Alligator-show te gaan.  Hier lagen de echte grote jongens met een goeie 3,5 meter lengte per stuk te wachten tot ze hun voer zouden krijgen. Na een leuke informatieve show werden ook wij los gelaten en mochten we verder het park in. Hier waren diverse vijvers, moerassen en meren vol met krokodillen, alligators en kaaimannen. Oh en vooral verschrikkelijk veel irritante muggen…..

Nadat we wel zo’n beetje uitgekeken waren besloten we om richting het volgende park te gaan, Gatorpark, een paar kilometer verderop ook hier werd een airboat tour gedaan deze was aanzienlijk kleiner, en omdat we hier als eerste in konden stappen hadden we de beste plekken vooraan. Ik kon de verleiding niet weerstaan en heb gelijk maar ff de GoPro camera uit te tas gehaald en deze op van de stangen geschroefd om zo het geheel ook op de film vast te leggen, ik heb zelf de beelden nog niet gezien maar deze beloven spectaculair te worden. Nadat we ook hier een tocht van een goeie 35 minuten hadden gemaakt werd ook hier een showtje opgevoerd. Nadat we hier uitgekeken waren werd besloten om terug te rijden richting Miami en richting ons laatste doel van de dag het Goldcoast Railway Museum.

Gelukkig voor ons was het vandaag de beste dag qua weer met temperaturen van rond de 36 graden. Dit gaf ons eindelijk de kans om te doen wat we wouden doen, het dak eraf!!!  En dat terwijl enkele uren eerder de noodtoestand was afgekondigd voor de gehele staat Florida ivm het naderen van orkaan Erika. Heerlijke warme lucht en een brandende zon op je pannetje maakt je eigenlijk best wel hongerig dus voor we naar het Railway museum gingen moest eerst gegeten om in stijl te blijven werd maar bij de eerste de beste gelegenheid gestopt, een Burger King hoe kan het ook anders. Na hier een klein burgertje te hebben verorbert werd verder gereden naar het Goldcoast Railway Museum. Een klein museum met een zwaar achterstallig onderhouden collectie maar desondanks niet minder fraai. Met onder andere een nagenoeg complete California Zephyr uit de jaren 50, een presidentieel Pullmann rijtuig welke daad werkelijk gebruikt is tijdens diverse campagnes, en natuurlijk een aantal zeer fraaie locomotieven.

Na een klein anderhalf uur rond gelopen te hebben vonden we het wel weer welletjes, nadat we op de lege parkeerplaats onze bolide nog even aan een fotoshoot hadden onderworpen werd koers gezet terug richting het hotel. Helaas voor ons was ook de vrijdagmiddag spits begonnen en de navigatie gaf ons te kennen dat we er ruim 1,5 uur over zouden doen over een stuk van ongeveer 30 mijl. En verdomd het was waar  ruim anderhalf uur later kwamen we aan bij het hotel. Na alle spullen boven op de kamer te hebben gelegd was het alweer tijd om afscheid te nemen van onze bolide en om deze in te gaan leveren op het vliegveld. Ook hier was de navigatie ongenadeloos en   vertelde ons dat ok dit ritje ruim 1,5 uur zou duren, en dat was nog maar de helft van de vorige rit amper 16 mijl. Nadat het eerste deel van de rit redelijk voorspoedig liep werd het tijd om een tankstation op te zoeken en het paardje weer wat drinken te geven, een volle tank van 15 gallons voor slechts $36 dollar. Ik begrijp wel waarom die Amerikanen in zulke dikke bakken rijden. Na het voltanken was het nog een 10 minuten rijden naar het vliegveld waar de auto werd ingeleverd en met een taxi gingen we weer retour naar het hotel.

Aangekomen in het hotel werd nog ff het strand opgezocht om aansluitend in het restaurant van het hotel onze laatste maaltijd in Miami te nuttigen. Morgen gaan we weer verder met onze reis, op naar New York City, the big Apple.

Tot morgen.