On theRailroad again:

New York naar Chicago.

Woensdag 2 September.

Onze laatste ochtend in New York zit er inmiddels al weer op, na op de valreep nog een bezoekje aan het 9/11 Memorial museum gebracht te hebben is het nu toch echt tijd om de spullen op te halen in het hotel en richting het station te gaan. Nadat Yvonne op de airport-shuttle was gestapt was het onze beurt en na een korte wandeling van ongeveer 10 minuutjes kwamen we aan op New York Pennsylvania-Station. Na dat we plaats genomen hadden in de Amtrak-Lounge (speciaal voor Amtrak-reizigers) begon het wachten. Wachten tot de trein klaar zou staan. Grootste vraag was op welk spoor. Na een goeie 45 minuten wachten verscheen de #49 Lake Shore Limited op het scherm. Spoor 8 en op tijd. Dus koffers gepakt en op naar spoor acht. Voor de roltrap naar beneden stond al een lange rij mensen te wachten om naar beneden te gaan. Nadat het teken kwam dat we mochten gaan boarden werden boven aan gelijk de tickets gecontroleerd en beneden werden we richting ons rijtuig gewezen. Net als van Miami naar NY zaten we in het eerste rijtuig na de Diningcar, lekker dichtbij dus voor eten :p.

Na dat we onze intrek in onze bedroom hadden genomen werd om precies 15:40 vertrokken voor een rit van 17 uur en 5 minuten over 959 mile. Na vertrek uit New York veranderde het stadse uitzicht al vrij snel in een weidse blik over de Hudson river. Een uitzicht dat we vele tientallen kilometers zouden hebben. De eerste paar stops verliepen zonder grote vertragingen, hooguit een paar minuutjes. Tot we in Albany-Rensselaer kwamen, hier zouden enkele rijtuigen van een trein uit bosten aan de de trein gehangen worden. Ware het niet dat de trein vanuit Boston de #449 een vertraging had van ruim 100 minuten. Hierdoor waren wij ook genoodzaakt om te wachten. De stop die normaal een uur en 5 minuten zou duren zo nu bijna 2 uur gaan duren.

Met ruim een uur vertraging werd uiteindelijk vertrokken uit Albany richting Chicago waar we de volgende ochtend met datzelfde uur vertraging aan zouden aankomen. Tijdens deze nachtelijke rit passeerden we tevens de tijdsgrens tussen de Eastern-time en de Central-Time waardoor we weer een uur achterlopen op Nederland.  Aangekomen in Chicago was het na een korte wandeling van ongeveer twintig minuten dat we ons hotel zouden bereiken. Hier staan ons uiteindelijk 2,5 mooie dagen te wachten.

Volgende keer Chicago en Denver